Het werk van afgelopen winter begon heel anders dan gepland omdat op 27 november 2006, door toedoen van onze buurman, de muur tussen onze binnenplaats en de schuur van de buren instortte.
Onze buurman, Henri Merou, verwerkte deze traumatische ervaring door middel van het tekenen van een Ex-Voto met onderstaande tekst.
En daarmee bleven verder akties aan de kant van de buren uit.....
Onze eerste aktie in januari was het ´redden´ van het dak van ons inpandig overdekt terras, dat het risico liep om ook in te storten.
Henri Merou schreef de totaal verschillende akties toe aan een
´verschil in ritme´ tussen de noordelijke en de zuidelijke cultuur.
Gedurende de tijd tussen 20 januari en 19 maart hebben we een aantal pogingen gedaan om samen met onze buren tot een oplossing van het probleem te komen.
Dat dat hier in Frankrijk allemaal wat gecompliceerder ligt dan in Nederland, bleek al snel tijdens de besprekingen. De details daarover zullen we je besparen maar voor ons lag dat aan datzelfde
´verschil in ritme´.
Dankzij gezamenlijke Canadeese vrienden zijn we uiteindelijk tot een tijdelijke oplossing gekomen.
Er mocht door ons een muur worden opgebouwd om komende zomer het uitzicht op de ruïne van de buren te verbergen.
In november hopen we tot een meer strukturele oplossing te komen.
Tussen 20 januari en 19 maart besteedde Thomas zijn tijd bij tijd en wijlen aan het voorzichtig afbreken van de losse delen van de muur.....
....en plaatste hij een stempel onder de dakbalk van het laatste stukje dak van de schuur van de buren om te voorkomen dat ook dat deel van hun dak zou instorten en het probleem van kwaad tot erger zou worden.
Op 19 maart kon eindelijk de wederopbouw van de muur beginnen.
Eerst werd er provisorisch een steiger gebouwd in de ruïne van de buren en werden daar alle losse stenen afgestapeld totdat de ondergrond sterk genoeg was om er een muur van ongeveer 7 meter op te zetten.
Vervolgens werd de muur weer opgebouwd, eerst aan de kant van de buren en later aan onze kant.
Dat gebeurde dus steen voor steen....
Na vier dagen stond er weer een muur.
Weliswaar een tijdelijke tot november want dan wordt deze muur weer afgebroken om plaatst te maken voor een meer solide, permanente muur.
Je begrijpt het goed: ´Wij vervelen ons hier nooit !´